Հոդված 2. Հայաստանի Հանրապետության կառավարությանն առընթեր ջրային տնտեսության պետական կոմիտեի կողմից 50 եւ ավելի տոկոս բաժնեմասերի տնօրինումն իրականացվող ընկերությունների հիմնական միջոցները վերագնահատելիս որպես վերագնահատված արժեք է դիտվում դրանց իրական արժեքը (առանց մաշվածության), որը հիմնական միջոցի փորձաքննության միջոցով որոշված շուկայական արժեքն է:

Եթե հիմնական միջոցի յուրահատուկ բնույթի կամ հազվադեպ վաճառվելու պատճառով չկա ձեւավորված շուկայական արժեք, ապա այն գնահատվում է վերականգնման (նորով փոխարինման) արժեքով` հանած կուտակված մաշվածությունը:

Հիմնական միջոցի վերականգնման արժեքը տվյալ հիմնական միջոցը ձեռք բերելու (կառուցելու) համար անհրաժեշտ դրամական միջոցներն են:

Հիմնական միջոցի կուտակված մաշվածությունը որոշվում է տվյալ հիմնական միջոցի վերականգնման արժեքը բազմապատկելով դրա օգտակար ծառայության ժամկետի (այն ողջ ժամանակահատվածը, որի ընթացքում ակնկալվում է օգտագործել տվյալ հիմնական միջոցը) եւ մնացորդային ծառայության ժամկետի (վերագնահատման պահից մինչեւ տվյալ հիմնական միջոցի ծառայության ավարտն ակնկալվող ժամանակահատվածը) տարբերության` օգտակար ծառայության ժամկետի նկատմամբ ունեցած տեսակարար կշռով:

Հոդված 3. Հայաստանի Հանրապետության կառավարությանն առընթեր ջրային տնտեսության պետական կոմիտեի կողմից` 50 եւ ավելի տոկոս բաժնեմասերի տնօրինումն իրականացվող ընկերությունների հիմնական միջոցները վերագնահատել դրանք սահմանված կարգով գույքագրումից հետո:

Հոդված 4. Հայաստանի Հանրապետության կառավարությանն առընթեր ջրային տնտեսության պետական կոմիտեի կողմից` 50 եւ ավելի տոկոս բաժնեմասերի տնօրինումն իրականացվող ընկերությունների հիմնական միջոցների վերագնահատման արդյունքները հաստատում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը:

Հոդված 5. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակման պահից:

Հայաստանի Հանրապետության
Նախագահ Ռ. Քոչարյան

15 նոյեմբերի 2001թ.
ՀՕ-245